به نقل از «خبرآنلاین»

حل معمای جغدهای کوچک چند هزار ساله / عکس

تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۲۱۲۱۵

براساس یافته‌های یک پژوهش جدید، کودکانی که هزاران سال قبل در شبه‌جزیره‌ ایبری زندگی می‌کردند، تکه‌هایی از سنگ لوح را به صورت جغد می‌تراشیدند و به نوعی از آن‌ها به‌عنوان وسایل بازی خود استفاده می‌کردند. به نقل از وبگاه لایوساینس، باستان‌شناسان در گذشته تصور می‌کردند این نقوش اشیای مقدس نمایانگر خدایان باشند و در مراسم‌های آئینی و مذهبی به کار ‌رفته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما پژوهش جدید به نکته جالب‌توجه دیگری اشاره می‌کند و دو احتمال استفاده به‌عنوان اسباب‌بازی یا سنگ طلسم را مطرح می‌کند.

محققان شورای ملی تحقیقات اسپانیا برای این پژوهش ۱۰۰ لوح از حدود ۴۰۰۰ لوح جغد را که طی سال‌های مختلف در محوطه‌های باستانی سراسر شبه‌جزیره ایبری کشف شده‌اند مورد بررسی قرار دادند. تمامی این حکّاکی‌ها مربوط به عصر مس (۳۵۰۰ ق.م. تا ۲۷۵۰ ق.م.) هستند و به دلیل وجود خصوصیات مخصوص جغدها از جمله دوایری به‌عنوان چشم، منقار، بال‌ها و پرهای تزئینی مورد توجه قرار گرفته‌اند. همچنین در برخی از این قطعات سنگ لوح دو سوراخ کوچک نیز وجود داشته که به باور محققان از آن‌ها برای گذاشته‌شدن پرهای واقعی پرندگان در آن استفاده می‌شده است.

خوآن نگرو، زیست‌شناسی از گروه بوم‌شناسی تکاملی شورای ملی تحقیقات اسپانیا که محقق اصلی پژوهش جدید است در این رابطه اظهار داشت: «اولین برداشت من در زمان دیدن این حکّاکی‌ها آن بود که درست کردن آن‌ها باید ساده باشد. زمان و مهارت زیادی برای آن‌ها صرف نشده و هر فردی می‌توانست در ظرف چند ساعت یکی از این لوح‌ها تهیه کند.»

حکّاکی‌های روی سنگ لوح باستانی در کنار عکس یک جغد کوچک

یکی دیگر از خصوصیات مشترک این حکّاکی‌ها جنس سنگ‌ها بود که همگی از سنگ‌های لوحه (اسلیت) ساخته شده‌اند. این ماده نرم و اصطلاحاً چکش‌خور با قابلیت انعطاف بالای خود می‌توانسته به‌راحتی با استفاده از افزارهای نوک‌تیزی از جنس سنگ چخماق حکّاکی شود. به باور محققان حتی کودکانی که اولین درس‌های خود در زمینه حکّاکی را پشت سر گذاشته‌اند نیز می‌توانسته‌اند روی این سنگ‌ها طرح‌های مورد نظر خود را بکشند. اما چرا کودکان عصر مس به جای سایر حیوانات به جغد توجه ویژه‌ای داشته‌اند؟

نگرو و همکارانش همچنان توضیحی برای این موضوع ندارند، اما ظاهراً یکی از دلایل آن فراوانی جغدها در سرزمین‌ها و نقاط مختلف جهان است. حتی امروزه هم در نواحی شهر مختلف می‌توان دو گونه‌ی رایج جغد یکی جغد کوچک و دیگری جغد گوش‌دراز را به وفور یافت.

به احتمال زیاد جوانان عصر مس نیز در محل زندگی خود مرتب با جغدها مواجه می‌شدند و ویژگی‌های ظاهری متمایز این پرندگان با سرهای بزرگ و چشمان جلوی‌ آن‌ها باعث توجه بیشتر انسان‌های آن روزگار به آن‌ها می‌شده است. از این رو، حتی اگر کودکی هیچ مدلی برای نقاشی خود نداشته باشد، ظاهراً به‌راحتی می‌تواند از روی ذهنش تصویر جغد را به مانند سایر حیوانات مشهور مانند اسب، سگ و فیل نقاشی کند.

نگرو و همکارانش برای آزمایش این فرضیه از گروهی از کودکان داوطلب خواستند تصاویر جغد را نقاشی کنند. جالب اینکه نقاشی‌های این کودکان امروزی شباهت باورنکردنی به حکّاکی‌های باستانی داشت. نگرو اشاره می‌کند که نقاشی کشیدن از جغدها ظاهراً قسمتی از پروسه‌ی یادگیری کودکان است.

جادوی استتار به شیوه‌ی جغدی

میشل لانگلی، دانشیار باستان‌شناسی از دانشگاه گریفیث در کوئینزلند استرالیا که در سال ۲۰۱۸ پژوهش مشابهی در مورد اسباب‌بازی‌های کودکان عصر یخبندان انجام داده همین نظر را دارد. تجزیه و تحلیل‌های او و همکاران از فرهنگ‌های مختلف جهان نشان می‌دهد که کودکان در هر نقطه‌ای اسباب‌بازی‌های مخصوص به خود را داشته‌اند. این اسباب‌بازی‌ها از رایج‌ترین اِلمان‌های فرهنگی یا مواد معمولی ساخته می‌شدند و شکل آن‌ها نیز از محیط اطراف گرفته می‌شد.

می‌دانیم که عروسک‌ها یا مجسمه‌های کوچک جهان‌شمول بوده‌اند و شکل آن‌ها به احتمال بسیار زیاد از حیوانات عادی یا مهم هر فرهنگ تبعیت می‌کرده است. بنابراین، جغدهای شبه‌جزیره‌ی ایبری در عصر مس نیز چنین حالتی داشته‌اند.

۵۸۵۸

کد خبر 1707350

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: حیات وحش پرندگان انسان اولیه اسباب بازی عصر مس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۲۱۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معمای «مثلث برمودا»

ایتنا - یک منطقه دریایی در اقیانوس اطلس شمالی که بین فلوریدا، پورتوریکو و برمودا قرار دارد، در اواسط قرن بیستم پس از انتشار مقالاتی که از ناپدید شدن مرموز قایق‌ها و هواپیماها در آنجا حکایت داشتند، جایگاهی افسانه‌ای پیدا کرد.
یکی از مشهورترین حوادث در سال ۱۹۴۵ میلادی روی داده بود؛ یعنی زمانی که گروهی متشکل از پنج بمب‌افکن نیروی دریایی ایالات متحده در یک ماموریت آموزشی در این منطقه ناپدید شد.

پس از آن برای دهه‌ها، دلیل غرق شدن هر کشتی و سقوط هر هواپیمایی در این منطقه، نیروهای مخرب مثلث برمودا دانسته شد. تا اینکه در سال ۱۹۷۵ میلادی یک نویسنده آمریکایی به نام «لری کوشه» کتابی را منتشر کرد و در آن توضیح داد که گزارش‌های مربوط به مثلث برمودا، نادرست و اغراق‌آمیز یا تأیید نشده هستند. 

او همچنین نوشت تعداد حوادث دریایی که در این منطقه از اقیانوس اطلس روی می‌دهد، نسبت حوادث روی داده در دیگر بخش‌های اقیانوس، خیلی بیشتر نیست.

با این وجود، استناد به دلایل طبیعی و ماوراء طبیعی برای شرح حوادث این منطقه همچنان برای سال‌ها ادامه یافت. در برخی از استدلال‌ها سراغ اتلانتیس رفتند و نیروی باقی مانده‌های این جزیره افسانه‌ای را در وقوع این حوادث مقصر دانستند و در برخی دیگر ادعا کردند که در این مثلث، نوعی پدیده فضا‌-زمان حاکم است و اجسام را به درون یک جهان موازی می‌مکد.

یکی از عجیب‌ترین توضیح‌های طبیعی درباره این منطقه نیز این بوده که حباب‌های متان آزاد شده از بستر دریا، کشتی‌ها را واژگون می‌کند. با این حال، در جریان مطالعات سازمان زمین شناسی ایالات متحده، هیچ نشانی از انتشار قابل توجه متان در ۱۵ هزار سال گذشته در این منطقه یافت نشد.

به نظر می‌رسد یکی از دلایل سقوط هواپیماها و واژگونی کشتی‌ها در گذشته در این منطقه، وقوع طوفان‌های زیاد بوده است؛ آنهم در دورانی که هنوز خلبانان و کاپیتان‌های کشتی‌ها ابزارهای دقیقی برای پیش‌بینی آب و هوای بد نداشتند.

 

نتایج یک مطالعه جدید نیز نشان داد طوفان‌های همگرایی که در این منطقه روی می‌دهد، گاه امواج سرکشی به ارتفاع ۳۰ متر ایجاد می‌کند که می‌تواند حتی شناورهای بزرگ را غرق کند.

شبیه‌سازی‌های آزمایشگاهی نیز تأیید کرد که چنین امواجی پتانسیل غرق شدن کشتی‌ها را دارند، با این وجود هیچ مدرکی وجود ندارد که آنها واقعاً در مثلث برمودا روی می‌دهند.

برخی ادعا می‌کنند که ناهنجاری‌های مغناطیسی باعث می‌شده که در گذشته ملوانان و خلبانانی که با قطب‌نما حرکت می‌کردند، از مسیر خارج شوند.

اگرچه تا کنون چنین ناهنجاری‌هایی شناسایی نشده، اما گمان می‌رود در اوایل قرن بیستم، شمال جغرافیایی واقعی و شمال مغناطیسی در مثلث برمودا همسو شدند که می‌توانسته منجر به خطاهای ناوبری شود.

گارد ساحلی ایالات متحده نیز هیچ خطر خاصی را در مثلث برمودا شناسایی نکرده است. همچنین یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ میلادی که خطرناک‌ترین آب‌ها برای کشتیرانی را فهرست کرده بود، این منطقه را در فهرست خود قرار نداده است.

آمارها نیز نشان می‌دهد که با وجود حجم بالای ترافیک هوایی و دریایی همچنین طوفان‌های مکرر، از مثلث برمودا تعداد غیرعادی از تصادف و خرابی‌ گزارش نشده است.

شاید دلیل واقعی جلب شدن توجه‌ها به این منطقه، این باشد که مردم بطور طبیعی به سمت رمز و راز کشیده می‌شوند و به همین دلیل گزارش‌ها از ناپدید شدن‌ها، توجهات زیادی را به خود جلب می‌کرده است.

از قدرت این باورهای اسرارآمیز در سال‌های اخیر کاسته شده است؛ شاید به این دلیل که فناوری‌های مدرن به ما اجازه می‌دهد ترافیک‌های هوایی و دریایی را با دقت بیشتری ردیابی کنیم.